Chcesz osiągnąć dodatkowy dochód, inwestując w papiery wartościowe? Zastanawiasz się, kiedy uruchomić rezerwy, by uniknąć zatorów płatniczych? Model Millera-Orra pozwoli wyznaczyć bezpieczne granice poziomu utrzymania gotówki.
Dzięki temu w optymalny sposób wykorzystasz posiadane przez twoją firmę środki! W artykule przeczytasz między innymi:
→ Jakie korzyści odniesiesz, stosując model Millera-Orra w codziennej działalności?
→ W jaki sposób wyznaczysz optymalny poziom gotówki?
→ Co zyskasz, znając górny poziom środków w twojej firmie?
Jak w pełni wykorzystać gotówkę w firmie?
Firma jest żywym organizmem, stąd na ogół nie możesz przewidzieć wysokości wpływów i potrzeb gotówkowych w konkretnych dniach. Grozi to nie tylko zatorami płatniczymi i utratą płynności, ale też powoduje, że nie jesteś w stanie w pełni wykorzystać posiadanych przez twoją firmę środków. Aby nad tym zapanować, zastosuj model Millera-Orra.
Model Millera-Orra polega na wyznaczeniu górnego i dolnego poziomu utrzymania gotówki i podejmowaniu interwencji w momencie ich przekroczenia. Jego celem jest zminimalizowanie oczekiwanych kosztów utrzymywania gotówki przy równoczesnej kontroli płynności finansowej.
Jeśli poziom gotówki zbliża się do górnej granicy, inwestujesz w krótkoterminowe papiery wartościowe bądź spłacasz zaciągnięte kredyty. Jeśli zaś poziom gotówki obniża się do dolnej granicy, musisz sprzedać papiery bądź zaciągnąć kredyt i pozyskać w ten sposób dodatkowe środki na rachunku.
Każde z tych działań powoduje powrót do optymalnego poziomu środków.
Model Millera-Orra – zalety zastosowania
Model Millera-Orra daje możliwość zainwestowania nadmiarów gotówki w papiery wartościowe, a tym samym osiągnięcia dodatkowego dochodu. Równocześnie informuje, w którym momencie uruchomić dodatkowe środki, gdy obecny poziom nie pozwoli na utrzymanie płynności.
Wiedz, że w przypadku szybkiej sprzedaży papierów wartościowych przy dość wysokich w Polsce opłatach brokerskich możesz nie osiągnąć przewidywanego zysku z tej transakcji.
Założenia modelu Millera-Orra
Model Millera-Orra zakłada, że:
→ zmiany poziomu środków pieniężnych w firmie mają charakter losowy,
→ rozkład dziennych zmian jest w przybliżeniu normalny,
→ koszt jednostkowy transferu od poziomu maksymalnego/minimalnego do optymalnego jest stały, bez względu na wysokość kwot transferowanych,
→ minimalny poziom gotówki jest określony z góry przez zarząd.
Jedyną subiektywną zmienną w tym modelu jest dolna granica środków pieniężnych. Wynika to z faktu, że każda firma ma indywidualne możliwości uzyskania dodatkowego źródła finansowania, różnej wysokości koszty utrzymania środków oraz odmienne poziomy akceptacji ryzyka.
Pozostałe 56% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuMożesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.
