Sprawozdanie finansowe dostarcza informacji o firmie, o jej działalności gospodarczej, informuje o sytuacji majątkowej i finansowej. Jest finalnym produktem systemu rachunkowości. Realizuje zasadę przedstawienia rzeczywistego obrazu jednostki. Gdybyśmy przyjęli założenie, że sprawozdania sporządzane są według tych samych standardów, na podstawie jednolitych sposobów pomiaru, otrzymalibyśmy mechanizm służący do porównania wartości firm, niezależnie od tego, gdzie się znajdują. Tak jednak nie jest. Akty prawne wydawane na poziomie Unii Europejskiej nie korespondują bezpośrednio z aktami prawnymi obowiązującymi w państwach członkowskich, różnią się również od regulacji amerykańskich. Różnice te są najbardziej widoczne w takich obszarach, jak wycena, prezentacja i ujawnienie informacji.
Analizując zagadnienie zamknięcia roku w świetle krajowych oraz międzynarodowych regulacji bilansowych, należy niewątpliwie mieć na uwadze fakt, że – pomimo orientacji polskich przepisów rachunkowych na przyjęcie rozwiązań zgodnych z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości – wciąż można doszukać się wielu rozbieżności między tymi regulacjami1.
Mimo że Rada Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (IASB) ustanawiająca standardy obowiązujące w Europie oraz Amerykańska Rada ds. Standardów Rachunkowości (FASB) w Stanach Zjednoczonych podjęły decyzję mającą na celu opracowanie wspólnego wzoru sprawozdania finansowego, nadal występują różnice. Dostrzegamy je również na poziomie przepisów międzynarodowych MSR i krajowej ustawy o rachunkowości (uor). Niektóre różnice przedstawiono w tabeli 1 sporządzonej na postawie MSR oraz uor2.
Pozostałe 87% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuMożesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.
