Zarówno czas, jak i nieustannie postępująca technologia przyczyniły się do rozpowszechnienia i rozwoju księgowości, umożliwiając z jednej strony lepsze poznanie i stosowanie rachunkowości, ale z drugiej strony przyczyniając się do prób jej nienależytego wykorzystywania poprzez celowe wprowadzanie w błąd, a nawet łamanie prawa. Symbolem nadużyć jest tzw. kreatywna księgowość oraz oszustwo księgowe. Kluczowe staje się rozumienie technik oszustw księgowych, by umieć im zapobiegać zanim przedsiębiorstwo poniesie straty.
Określanie negatywnych praktyk księgowych mianem rachunkowości kreatywnej ma swój początek w Wielkiej Brytanii w latach 90. ubiegłego stulecia. Uważano wtedy, że pojęcie rachunkowości kreatywnej wynika z nieprawidłowości powstałych w procesie przygotowywania sprawozdań finansowych przedsiębiorstw, czyli oszustw księgowych. Definicje rachunkowości kreatywnej podawane były przez wielu anglojęzycznych autorów, ale podsumowując, każdy z nich uważał, że są to negatywne praktyki księgowe, wykorzystywane głównie jako narzędzie fałszowania informacji prezentowanych w sprawozdaniach finansowych.
Rachunkowość kreatywna a oszustwa księgowe
Na chwilę obecną pojęcie rachunkowości kreatywnej funkcjonuje w teorii, ale również i w praktyce rachunkowości. Znane jest również na szerszą skalę opinii publicznej w wielu krajach. Niestety nie każdy kraj interpretuje ją tak samo. Niektórzy uważają, że ma ona podłoże pozytywne. Do tej grupy należą również niektórzy autorzy z Polski, którzy uważają, że rachunkowość kreatywna nie jest oszustwem księgowym, a jest jedynie zjawiskiem ambiwalentnym i oznacza nic innego, jak wykorzystanie obszaru swobody w rachunkowości.
W tym momencie warto zastanowić się, czym tak naprawdę jest oszustwo księgowe lub jak pojmowane jest ono przez autorów. Według Krajowego Standardu Badania 240 oszustwo księgowe to zamierzone, fałszywe przedstawienie informacji finansowych przez osoby spośród kierownictwa lub inne osoby, które może polegać na:
→ manipulacji, fałszowaniu oraz zmianie zapisów księgowych lub dokumentów, które stanowiły ich podstawę,
→ zniekształceniu lub umyślnym pominięciu w sprawozdaniu finansowym operacji gospodarczych, zdarzeń i innych istotnych informacji, a także dekretacji transakcji pozornych,
→ nieprawidłowym stosowaniu zasad rachunkowości, które wynikają z umyślności,
→ zawłaszczeniu majątku jednostki.
Pozostałe 83% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuMożesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.
