W 2020 r. wszyscy podatnicy zobowiązani do przygotowania lokalnej i grupowej dokumentacji cen transferowych zastosują znowelizowane przepisy obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. Wcześniej, w 2019 r., dokumentując transakcje za zakończony rok podatkowy (tj. 2018) podatnik miał już możliwość zastosowania tych właśnie przepisów. Wiele podmiotów z uwagi na zwolnienia z obowiązku dokumentacyjnego dla transakcji krajowych (po spełnieniu określonych warunków, w tym m.in. braku straty podatkowej) i wyższe progi transakcyjne decydowało się na nowy reżim.
Materiał powstał przy współpracy z partnerem:
Dotychczas, mimo implementacji przepisów z 2019 r. dla transakcji z 2018 r., istniały pewne wyłączenia (jak np. brak możliwości zastosowania uproszczeń w ramach tzw. safe harbour). Przy dokumentowaniu transakcji za 2019 r. podatnik po spełnieniu określonych przesłanek, może w pełni skorzystać z tej instytucji w odniesieniu do transakcji finansowych (pożyczki, kredyty, emisje obligacji) oraz transakcji związanych z usługami o niskiej wartości dodanej.
W niniejszym artykule pragniemy omówić istotne w naszym odczuciu kwestie związane z obowiązkami dokumentacyjnymi i sprawozdawczymi w obszarze cen transferowych. Niektóre z zagadnień, jak na przykład kwestia poniesienia lub rozliczenia strat podatkowych w kontekście możliwości zwolnienia z obowiązków dokumentacyjnych dla podmiotów polskich, zdążyły się nawet doczekać sprzecznych poglądów interpretacyjnych.
Wybrane zmiany w cenach transferowych
Dokumentowanie transakcji w 2020 r. opiera się o ujednolicone progi dokumentacyjne niezwiązane już z wysokością generowanych przez podmiot przychodów lub ponoszonych kosztów. W założeniu pozwoli to na sprawniejsze identyfikowanie transakcji kontrolowanych, dla których należy sporządzić dokumentację lokalną. Progi dokumentacyjne w wysokości 2 mln PLN netto dla transakcji usługowych oraz 10 mln PLN netto dla transakcji towarowych i finansowych są takie same dla wszystkich, a podmioty powiązane nie muszą ich indywidualnie ustalać, co w przeszłości było konieczne z uwagi na skalę prowadzonej działalności (i też powodowało pewne techniczne problemy).
W tym roku również podatnicy po raz pierwszy dokonają raportowania o cenach transferowych za pomocą nowych formularzy TPR-C i TPR-P, które zastąpią dotychczasowe uproszczone sprawozdanie CIT/TP i PIT/TP. Informacja o cenach transferowych obejmować będzie ogólne dane, takie jak: informacje finansowe podatnika, informacje dotyczące metod i cen transferowych, a także dodatkowe wyjaśnienia np. w zakresie dokonanych korekt. Z pewnością dane te są dużo bardziej kompleksowe niż wynikające z dotychczasowych formularzy, to też przedsiębiorstwa odpowiednio wcześniej powinny się pochylić nad tą kwestią. Sprawy nie upraszcza fakt, że dotychczas opublikowano wyłącznie projekt, a nie finalną wersję interaktywnego formularza TPR. Do 30 września 2020 r. podatnicy zobowiązani są także do przygotowania i złożenia urzędom skarbowym oświadczenia o sporządzeniu lokalnej dokumentacji cen transferowych. Kierownik jednostki (w rozumieniu ustawy o rachunkowości) oświadczy, że dokumentacja cen transferowych została nie tylko sporządzona, ale także, że ceny transferowe w transakcjach kontrolowanych ustalone zostały na warunkach rynkowych. Obawy podatników powoduje przepis art. 56c Kodeksu karnego skarbowego stanowiący, że brak złożenia oświadczenia o cenach transferowych, złożenie po terminie lub podanie informacji niezgodnych ze stanem rzeczywistym podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych (około 25 mln PLN). Odpowiedzialność ta spada bezpośrednio na osoby zarządzające.
Pozostałe 81% artykułu dostępne jest dla zalogowanych użytkowników serwisu.
Jeśli posiadasz aktywną prenumeratę przejdź do LOGOWANIA. Jeśli nie jesteś jeszcze naszym Czytelnikiem wybierz najkorzystniejszy WARIANT PRENUMERATY.
Zaloguj Zamów prenumeratę Kup dostęp do artykułuMożesz zobaczyć ten artykuł, jak i wiele innych w naszym portalu Controlling 24. Wystarczy, że klikniesz tutaj.
